Habari vanuit Nungwi!

Gisteren een dagje rondgelopen in Stone Town, wat begon met de hele kamer van het hostel bij een lokaal ontbijttentje. We kwamen daar om een uur of elf, maar dat was natuurlijk veel te laat. Er was gelukkig nog wel wát over en de mensen waren extreem lief en vriendelijk. Wel was er nog een ‘Chapati’ over en kon ik mijn eerste eten! Een klein beetje suiker erover maar het was lekker en eindelijk een heerlijk grote kop koffie met kruiden. Toen ging ik op weg naar een simkaart op de Darajani markt, lees: hoofdweg met toeterende dalla dalla’s, honderden mensen die je allemaal willen meenemen en helpen en op elke vierkante meter een parasol met kraampje om eten, slippers, tassen, drinken, kleren en dus simkaartjes te kopen! Na 1,5 uur in de brandende zon en na 3 verschillende pogingen eindelijk gelukt, ik kon nu ook op straat een whatsappje sturen en dat vond ik stiekem toch wel heel fijn (toch een stuk gemakkelijker dan de luchtpost tante Tientje hihi).

Ik begon mijn Duitse/Ghaneese vriend een beetje zat te worden want hij had een beetje te veel een pole pole mentaliteit dus trok mijn plan naar het strand want ik wilde graag de zonsondergang zien. Uiteindelijk joinde hij samen met een vriend ook nog. Dat was prachtig. De rumoer, gezelligheid, ambiance op het strand was geweldig! Kinderen die spetterend en blij krijsend in het water aan het spelen waren met op de achtergrond de neergaande zon en alle bootjes (o.a. hele mooie zeilbootjes) die terugkwamen van het vissen, een prachtig gezicht en werd er ondanks het opkomende koude briesje helemaal blij en warm van. De avond sloten we af met een klein feestje aan het strand na een paar irritaties met een énorm dronken Julien. Zelf vond ik het niet fijn om te drinken in een stad die ik niet ken met heleboel donkere steegjes, maar ondanks dat een hele leuke avond gehad en lekker gedanst bij een strandtent met een verschrikkelijke DJ wat betreft mixen, maar wel hele leuke hitjes.

Vanochtend besloot ik toch nog even Stone Town te willen verlaten voordat ik dalijk niet weg kan gezien mijn taalcursus. Als laatste afscheid met Julien een kopje koffie (een oude vertrouwde echte cappuccino) gedronken te hebben bij een heel leuk tentje van een Nederlandse vrijwilligster. Daarna besloot ik mijn vriend gedag te zeggen om mijn eigen plan voort te zetten; naar Nungwi, het kleine stadje helemaal bovenaan het eiland bekend om zijn mooie stranden. Onderweg naar de dalla dalla vertrekplaats werd ik als blanke vrouw natuurlijk door iedereen aangesproken en ze wilden me allemaal helpen. Stiekem ook wel een beetje gebruik van gemaakt met uitzoeken waar ik nog even vlug naar het toilet (jullie kennen me) kon en wat water kon kopen voor onderweg. Maar niet in de val getrapt dat ik de mensen die me naar de dalla dalla brachten heb betaald, goed ingelezen van te voren en pas in de dalla dalla, samen met ik denk 30 Tanzanianen inclusief petrol tanks, tassen vol kruiden/boodschappen, baby’s op de arm (dat vond ik natuurlijk niet erg) wat kippen en mijn rugzak, betaald aan de assistent van de driver. Ik heb echt van de reis genoten, met name op het einde leek het alsof de bus oneindig groot was en er kwamen maar mensen/kippen/spullen bij. Ik had een heel goed plekje vrij voorin en ondanks wat afgeklemde benen kwam ik goed aan in Nungwi. Het was een totaal andere ambiance dan in stone town waar zoals de naam het al zegt overal steen is en hier met name zand zand en zand. Ook was het veel opener en hing er een wat meer relaxte vibe. Duidelijk was het ook wel ingericht op toerisme. Lopend naar het hostel ongeveer iedereen gedag gezegd van elk kraampje en dat gaat dan een beetje zo: ‘jambo’ ‘mambo’ ‘habari’ ‘nzuri’ ‘poa poa’ ‘hakuna matata’ ‘hakuna pachida’ ‘hakuna shida’ ‘karibu!’ ‘Asante sana’ en dan elk kraampje

dit gehele gesprek wat met name bestaat uit ‘hallo, hoe gaat het, goed, cool cool, chill chill en welkom’. Maar ik vind het leuk en probeer toch zo meer Swahili te leren.

Bij aankomst in het hostel ontmoette ik meteen vier leuke meiden, twee Nederlands en twee Deens, allemaal verpleegkundigen in opleiding die nu al vier maanden in Afrika ka erop hebben zitten en bijna naar huis gaan. Ik kon bij hen aansluiten voor een late lunch en dat was nodig! Daarna gelachen, gekletst en spelletjes gedaan en ben ik nog even naar de zee gegaan. Daar merk je ook dat ze hier echt ingesteld zijn op toeristen en werd je door elke jongeman aangesproken wat je vanavond gaat doen en waar je verblijft, als ze niet al meteen vragen of je met ze wilt trouwen. Ik moet nog een beetje van mijn nieuwe vrienden leren hoe zij hier mee omgaan, ik ben soms bang dat ik onbeleefd ben…

‘S avonds gingen we naar een goedkoop restaurantje nadat we lang moesten afdingen voor een taxi want het regende pijpenstelen. In mijn kleine rugzak had ik alleen maar rekening gehouden met zee en strand en had niks warms of een jas mee dus was blij met de hobbelige taxi. Daar hadden we echt heerlijk gegeten voor maar 6000 tzs, dat is dus ongeveer 2,50€ en het was echt heerlijk en eindelijk een lekkere hoeveelheid groenten. Daarna zijn we nog naar een lokale tent gegaan met alleen maar Tanzanianen en lekkere Afrikaanse muziek en daar een biertje gedaan. De rest ging naar huis en Geesje wilde nog wel 1 biertje doen dus gingen we een barretje in met leuke muziek waar we wat zuid Afrikaanse jongens ontmoetten en gingen we nog eventjes naar het strand en het was zo prachtig. Alle vissersbootjes ver in de zee met knipperende lichtjes, de kalme zee en een prachtige sterrenhemel. Een perfecte afsluiter van een fijne dag en ook een reden dat ik nog een nachtje hier blijf en maandagochtend vroeg de dalla dalla weer naar Stone Town neem, voor de eerste dag Swahili cursus!

Ik heb een beetje weinig foto’s tos gemaakt dus ik zal daar aan denken, maar van de prachtige zee en sterrenhemel kon ik geen goede foto maken maar gebruik je mooiste fantasie maar!

Nu ga ik lekker aan het ontbijt.

Dikke kus!